In december 2023 bereikte ons het droevige bericht dat Wim Langendoen na een kort maar hevig ziektebed was overleden. Hoewel Wim een kleine 4 jaar terug al afscheid had genomen als vrijwilliger bij de Stichting Biberbunker, zijn wij hem altijd dankbaar gebleven voor het feit dat Wim de (Biber)bunker in de jaren 90 voor het nageslacht heeft weten te redden. In de periode van eind vorige eeuw tot aan de verzelfstandiging van de Stichting Biberbunker in 2014, heeft Wim de basis gelegd voor de nu bloeiende Stichting, dit door de bunker te verbeteren, onderhouden en exploiteren voor bezoekers en geïnteresseerden. Hierbij ondersteund door een kleine groep vrijwilligers, waarvan sommigen nog immer bij de Stichting zijn betrokken. Daarnaast was Wim een groot voorstander van de rol die de huidige Stichting nu binnen de erfgoedlijn Atlantikwall heeft. De kennis die Wim had over de tweede Wereldoorlog en de plaatselijke geschiedenis, iets waarmee hij naar externen als vraagbaak fungeerde, maar ook zijn onverminderde enthousiasme om dit met andere te delen, heeft ertoe geleid dat hedendaagse grootse plannen, die ook Wim destijds had maar belemmerd werd door ondersteuning en regelgeving, uitgevoerd kunnen worden. Ideeën die nu in uitwerking zijn (o.a ‘het laten zakken naar oorspronkelijke oorlogse maaiveldhoogte’) zijn helaas voor Wim nooit werkelijkheid geworden.
